youtu.be/LggDHisE9HM
Dank je wel!!

de pagina over de mythe van de hypoallergene hond is geupdatet. Zie:
http://www.inharmoniemetuwhond.nl/hypoallergene-hond.html

Documentaire  ‘Buddy’ op TV!
Datum Maandag 13 mei a.s.
Tijd: 20.25 uur op NPO 2
 
Een blindengeleidehond brengt een blinde overal naartoe, maar wat kunnen honden nog meer? Heddy Honigmann toont in ‘Buddy’ de unieke band tussen enkele baasjes en hun hulphonden.

Een van de meest fascinerende beelden uit de documentaire ‘Buddy’ is een scène waarin een vrouw met haar hond over een bospad rent. Even later blijkt dat deze vrouw, Edith, al negentig jaar oud is… en blind. Het vertrouwen in haar hond Makker om haar op het juiste pad te houden en obstakels te omzeilen is verbluffend.

Filmmaakster Heddy Honigmann wist met eerdere films als ‘O amor natural’, ‘Crazy’ en ‘Forever’ een wereldwijd publiek te boeien en tal van internationale prijzen te winnen. Ook haar nieuwe film ‘Buddy’ bleek op het recente festival IDFA weer een van de favoriete films onder het publiek te zijn. Met haar camera en diepmenselijke interesse volgt ze in ‘Buddy’ zes personen met een handicap of ander probleem, die in het dagelijks leven niet alleen hulp krijgen van hun hond, maar daadwerkelijk de essentiële steun ontvangen die niemand anders kan bieden.

Liefde en loyaliteit
Zo is er Afghanistan-veteraan Trevor die ernstig lijdt aan nachtmerries. Zijn hond Mister waakt ’s nachts over hem en wekt hem zo nodig. Zijn vrouw Patricia erkent dat hun huwelijk zonder Mister al lang gestrand zou zijn geweest. De puberjongen Zeb is autistisch en vindt moeilijk aansluiting bij leeftijdsgenoten. De enige op wie hij altijd kan rekenen is zijn hond Utah, die zelfs beter dan zijn moeder in staat is om zijn woedeaanvallen onder controle te krijgen.

En dan is er hulphond Kaiko die zijn baasje Erna helpt met uitkleden en haar ’s nachts in bed omrolt, omdat ze daar zelf vanwege een spierziekte de kracht niet voor heeft. Het is een gevarieerde groep mensen met gebreken en een al even gevarieerde groep honden. Honigmann slaagt erin van deze ingrediënten een eenheid te smeden door te focussen op de liefde, de afhankelijkheid en de loyaliteit. Het is een sympathiek en aandoenlijk portret geworden van een stel bijzondere mensen en bijzondere honden.
Bron: https://www.tvkrant.nl
                                                          
  

Helaas is niet iedereen even respectvol naar mensen met een assistentiehond (hulphond). Bijvoorbeeld door mijn hond, ondanks alle labels met 'negeren' toch aandacht te geven. Als ik mensen er op aanspreek heeft een deel het echt niet gezien. Maar ik heb ook al eens meegemaakt dat iemand haar toch ging aaien en tegen haar (dus indirect tegen mij) zei dat hij haar niet negeerde. Of dat mensen ontkennen dat ze haar niet negeerden. Gisteren nog in de rij bij de kassa. Een vrouw had geen boodschappen en vond het nodig zich langs iedereen op te wurmen. Maar bij ons kon ze er nauwelijks door en ik kreeg niet eens de tijd om aan de kant te gaan (er was simpelweg te weinig ruimte om snel aan de kant te kunnen). Ze ging met haar handen in de richting van Fay waardoor deze ongewenst weg deinde en mevrouw wurmde zich langs ons op waarbij Fay (en ik) nog meer in het nauw gedreven werden. Ik sprak mevrouw er zeer duidelijk op aan dat ze mijn hond moest negeren en toen kreeg ik een grote mond terug. Iemand elders in de rij bleek haar te kennen en begon ook nog eens dat die mevrouw 'dat echt niet zou doen' terwijl ze duidelijk niet had gezien en niet wist wat  'dat' dan was. Ze stookte ook nog de rest van de rij op dat de bewuste dame de hond echt wel had genegeerd. Zo respectloos!! Van de mevrouw die op eigen houtje Fay terug liet deinzen om er vooral snel door te kunnen maar minstens zoveel van de mevrouw die het niet had gezien maar wel de rest van de rij opstookte 'tegen mij'. Beide hadden er duidelijk lak aan welke impact het heeft voor mij en welke invloed het heeft op het functioneren van mijn hulphond. Beide dames speelden letterlijk met mijn gezondheid. Zo respectloos. Mensen, heb eens wat begrip voor elkaar en vooral: geduld!! Bizar dat ik niet eens de tijd krijg om ruimte te maken omdat mensen er zo nodig door moeten. Die 2 tellen wachten maakt het ook niet meer uit. Bovendien moeten die mensen anders beter plannen en niet anderen mensen de dupe late worden omdat ze zelf slecht hebben gepland!

Maar gelukkig heeft het grootste deel van de mensen wel respect voor ons. Ik verwacht niet dat mensen het begrijpen. Ik verwacht alleen dat we respectvol met elkaar omgaan. Zelfs als je over iets een andere visie hebt kun je de ander evengoed respecteren.

​Voor al die mensen die ons wel respecteren zoals we zijn:

Bedankt!!!!
Dit is goud waard en maakt mijn leven weer leefbaar

​Voor al die andere mensen:

​In this poignant and carefully composed portrait of six guide dogs and their owners, Heddy Honigmann explores the close bond between animal and human. One of the owners is a now 86-year-old blind woman who reflects back upon all the dogs that have been at her side since she was 21. There are pictures of most of her dogs on the wall, though she’ll never see them herself. An autistic boy explains how his loyal friend Utah can tell when he’s upset. The wife of a war veteran suffering from PTSD explains that the guide dog Mister is probably the reason they’re still together.
Honigmann questions the owners in her characteristic way—respectfully and with genuine concern rooted in a deep trust—about what the animals mean to them. Is it love, loyalty or simply a working relationship? “I think the word ‘love’ is appropriate,” answers one visually impaired man. “But it’s still a dog. And I’m still a human.”

Kijk naar de tabel hieronder en trek je conclusie. Bedenk ook dat door het fokken op uiterlijk veel hondenvachten niet meer functioneel zijn. Daarbij komt dat veel honden in een verwarmd huis wonen waardoor ze niet echt een goede wintervacht ontwikkelen. Mijn hond Banjer heeft ooit voor langere tijd bij vrienden gelogeerd waar hij heel veel buiten was. Hij ontwikkelde toen een veel dichtere vacht in de winter. Ik heb bij paarden een keer gezien dat de eigenaar een warmtekanon op stal had gezet zodat de waterleidingen niet zouden bevriezen. De paarden begonnen door de warmte te verharen. Ze verloren hun wintervacht door de warmte van het kanon. 

Een punt om rekening mee te houden is dat het kan zijn dat ze het nu in deze omstandigheden niet eng vindt, maar in een andere context of in een ander tuincentrum wel. Dan is het nodig om in verschillende omstandigheden te oefenen zodat ze gaat generaliseren. 

Mijn assistentiehond Fay doet het dagelijks. 

Collega Miriam Eijgenstein heeft een ontzettend duidelijke en leerzame video geplaatst op youtube. Ik heb hem ingevoegd op mijn pagina over hondentaal. Onderaan de tekst op de betreffende pagina vind je deze (en meer) video's. Zeker de moeite van het kijken waard. Link:
http://www.inharmoniemetuwhond.nl/hondentaal.html

Bron: ​http://www.omroepcentraal.nl/assistenthonden-welkom-in-gemert-bakel/

Toppie Helma, je hebt je doel meer dan bereikt!! 

Iemand die erg dierbaar voor mij was (en in mijn hart en herinneringen altijd zal blijven)  en er mijn hele leven voor me was is deze week overleden. Het bij de uitvaart aanwezig kunnen zijn was voor mij ontzettend belangrijk. Zonder mijn assistentiehond zou het voor mij niet mogelijk zijn geweest om bij de uitvaart aanwezig te zijn. Zo ontzettend fijn en hartverwarmend was het dan ook dat zowel de naasten als het uitvaartcentrum mijn hulphond en mij met open armen ontvingen. Bedankt!

Gemert, bij de burgemeester. Fay en ik waren erbij en ook de burgemeester van Cuijk was er. Het is hartverwarmend om tijdens deze landelijke estafette te zien dat er zoveel mensen zich inzetten voor de toegang van assistentiehonden in publieke ruimten. Bedankt allemaal!
Nog 2 dagen te gaan voor de finish in Wijk bij Duurstede. 

Ook Fay en ik waren van de partij in Overasselt: