Een van die kinderen ging daarna om de nek van een andere honden hangen. Die maakte het kind meteen duidelijk dat hij daar niet van gecharmeerd was een viel uit naar het kind. Gelukkig was het een waarschuwende snauw en was er geen 'schade' aangericht, behalve een huilend geschrokken kind dat er niets van snapte. Het arme kind bedoelde het ook zo goed. Dat kind heeft veel geluk gehad, want de hond had het hoofdje geraakt. Het kind had er nu dus ook zo uit kunnen zien als de bijgaande foto. Een hond grijpt naar het dichtstbijzijnde en dat is bij een kindje helaas meestal het gezicht.
Dit is allerminst bedoeld als kritiek op de ouders of de eigenaar van de hond, maar als eye opener voor alle mensen die te maken hebben met kinderen en/of honden.
Leer uw kind, hoe jong ook, dergelijke dingen niet te doen bij honden. Ook niet uw eigen hond, hoe goed hij het ook accepteert en hoe leuk hij het (lijkt?) te vinden. Want voor een kind is een andere hond ook gewoon een hond en zal daar dus, bijna als automatisch, hetzelfde mee omgaan. Bovendien kan uw alleraardigste hond ook wel eens 'zijn dagje' niet hebben of uw het zo goed bedoelende kind iets doen wat de hond echt niet accepteert...
Mensen let op; kind en hond is een dynamische combinatie, die heel mooi kan zijn als wij als volwassenen ze hierin goed begeleiden.
Losstaand van bovenstaande;
Het was goed om te zien dat de instructeurs van de hondenschool kijken naar vernieuwde inzichten en hun lessen daar zoveel mogelijk op aanpassen. Ik heb elders helaas ook anders gezien.